[ Pobierz całość w formacie PDF ]

250 lat przed bitwą. Dla naszego doktora niema niemożliwości!
Zwrotka ósma (X, 34) opisuje zdradÄ™ Murata. Podaje ona szereg cieka­
wych szczegółów. Gali jeżykiem nazywa Nostradamus Napoleona także w kilku
innych kwatrjenach. Murata okreÅ›la jako szwagra (beaa frere) i to najmÅ‚od­
szego (mineur). I tu ma też racjÄ™: Napoleon miaÅ‚ trzech szwagrów, a to: Feli­
ksa Baciochi, męża siostry Napoleona, Marji Elizy, urodzonej w r. 1777, Mu­
rata, urodzonego w r. 1771, który ożeniÅ‚ siÄ™ w r. 1800 z siostrÄ… Napoleona Karo­
liną Marją ur. w r. 1782. Trzecim szwagrem był Borghese, ur. 1775, który
w r. 1803 pojął Marję Paulinę, ur. 1780. Zatem żona Murata była najmłodszą
z 3 sióstr i dlatego w swym obrazowym stylu Nostradamus to właśnie mał-
*) Pisałem o tem w Lotosie, tom I I I , str. 24.
" ) E. de Yignois w cytowanej książce, str. 130.
40
żeÅ„stwo nazwaÅ‚ najmÅ‚odszem. ZnanÄ… ogólnie rzeczÄ… jest, że Murat byÅ‚ zami­
Å‚owanym kawalerzystÄ… a wspaniaÅ‚e szarże jego kawalerji budziÅ‚y ogólny po­
dziw. Wiadomem jest również, że zdrada Murata, który chcąc ratować swój
tron w r. 1814 (styczeń) odstąpił Napoleona, bardzo dotknęła cesarza, który
tej zdrady do końca życia nie mógł swemu dawnemu ulubieńcowi darować.
Kwatrjen I, 32 opisuje fakt abdykacji cesarza i internowania go na wyspie
Elbie. Opowiada nam tu Nostradamus, że wielkie cesarstwo zostanie przenie­
sione w miejsce dotąd nieznane, a które wskutek tego stanie się głośnem.
Głośnem stanie się dlatego, że władca wymknie się stamtąd i ponownie sięgnie
po władzę. Na Elbie w miejscowości Porto-Ferrajo przebywał Napoleon od
maja 1814 do lutego 1815.
Ostatnia wreszcie z podanych w tym rozdziale zwrotek opisuje właśnie
ucieczkÄ™ Napoleona z wyspy Elby, przepÅ‚yniÄ™cie zatoki genewskiej, wylÄ…do­
wanie w okolicy Marsylji w Antibes, dalsze walki, nowe wielkie wysiÅ‚ki sprzy­
mierzonych przeciw Napoleonowi państw (obcy  des foreins) i ostateczną
klęskę cesarza. Niezrozumiale brzmi wiersz ostatni. W dosłownem tłumaczeniu
znaczy on  ocalony od uderzenia ognia, beczułka płynu pszczoły". Kto zna
stenograficzny styl Nostradamusa, nie będzie się temu zdaniu dziwił. W bitwie
pod Waterloo Napoleon, widząc przegraną, sam szukał śmierci  niestety
jednak zostaÅ‚ ocalony od strzałów (coup de feu), za to skrwawiÅ‚a siÄ™ straszli­
wie jego gwardja. Krew lała się jak beczkami. Krew ta nazwana jest płynem
pszczół. W muzeum cesarskiem na sztandarze gwardji wyhaftowane są 2 orły,
dwie litery Ni dzi es i ęć ps zczół . Zatem ten miód to krew gwardzistów,
wylana w ostatniej bitwie.
"
10. Wojna światowa.
VI, 54
Au poinct du iour au second chaut du coq,Z brzaskiem kur zapieje po raz drugi,
Ceux de Tunes, de Fez & de Bugie, Wśród Arabów ci z Tunisu, Fezu i Budziji
Par les Arabes, captif le Roy Maraa, Król Maroku w jassyr idzie długi,
tan mil six cens & sept, de Liturgie. W roku tysiącsześćsetsiódmym liturgii.
VI, 80
De Fez le regne par viendra a ceux Przez Europę Fez wdeptany w błoto,
d'Europe Miasta jej i duszę ogień orze,
Feu leur cite & tamÄ™ trauchera. Wielki Azji z wojskiem swem i flotÄ…
Le grand a^Aste terre et mer d grand Przez niebieski krzyż śmiertelność wzmoże.
troupe,
Que bleux, peres, croix d mort dechassera.
I , 12
Dans peu dira fauce brute fragile Rzekną wkrótce o sierpie, tej istocie chorej,
De bas en haut esleuś promptement: %7łe się szybko z przepaści do góry podnosi,
Puis en instant desloyale et labile, Potem w ciężkiej rozterce co do zdrady skorej
Qui de Veronne aura gouvernement. Będzie ten, który władztwo nad Werona głosi.
Six. 47
Le grand d*Hongrie, ira dans la nacelle Wielki Węgier łodzią jedzie w drodze,
Le nouveau ne tera ąuerre nouvelle Nowonarodzony wojnę znów rozpala,
A son voisin ottil tiendra assiege. Ze sąsiadem oblężonym srodze.
Et le noireau avec son altesse, Król o wiatko dumne nie pozwala,
Ne souffrira, que par trop on le presse By go zbytnio naciskano zbrojnie,
Durant trois ans ses gens tientra rango. Przez trzy lata wojsko ma na wojnie.
rów, szczepu hamickiego, zmieszanego z Arabami i Murzynami,
w ręce Francji (Marokko, Alger) a ostatni król Marokka Abdul
e w r. 1911 jako jeniec przewieziony do Francji. Następnie podaje
us datę tego zdarzenia. Wprowadzenie liturgji kościelnej wypada
ej około r. 300. Jak wiemy z innych kwatrjenów, Nostradamus,
ty, często opuszcza tysiączkę (robi się to często w potocznej mowie
izcze). Zatem cały rachunek daje 1000 + 300 + 607 = 1907, Jest to
właśnie wydarzeń, które były jakby pierwszą zapowiedzią wojny
Następna zwrotka (VI, 80) rozwija i uzupełnia tezy poprzedniej.
/ Francja zagarnie Marokko (1911), a Włochy Trypolitanję, obec- [ Pobierz całość w formacie PDF ]