[ Pobierz całość w formacie PDF ]
zatem o przepisy powo³anej ustawy Prawo atomowe i wydane na
jej podstawie przepisy wykonawcze.
Przepisy rozdzia³u 3 ustawy Prawo atomowe okreSlaj¹ podsta-
wowe zasady zatrudniania pracowników w warunkach nara¿enia na
promieniowanie jonizuj¹ce. Pracownikiem w rozumieniu art. 3 pkt
149
29 prawa atomowego jest zaS osoba zatrudniona w ramach stosun-
ku pracy, osoba wykonuj¹ca pracê na podstawie innej ni¿ stosunek
pracy, jak równie¿ osoba wykonuj¹ca dzia³alnoSæ na w³asny rachu-
nek, które w warunkach nara¿enia na promieniowanie jonizuj¹ce
mog¹ otrzymaæ dawki przekraczaj¹ce wartoSci dawek granicznych
okreSlonych dla osób z ogó³u ludnoSci. Pojêcie pracownik jest tu
wiêc szersze ni¿ okreSlone w art. 2 k.p.
Kto jest odpowiedzialny za przestrzeganie wymagañ dotycz¹-
cych bezpieczeñstwa j¹drowego i ochrony radiologicznej? Jakie
obowi¹zki w tym zakresie ci¹¿¹ na osobie odpowiedzialnej?
Za przestrzeganie wymagañ bezpieczeñstwa j¹drowego i ochro-
ny radiologicznej odpowiedzialny jest kierownik jednostki organiza-
cyjnej wykonuj¹cej dzia³alnoSæ zwi¹zan¹ z nara¿eniem na dzia³anie
promieniowania jonizuj¹cego. W jednostce organizacyjnej wykonu-
j¹cej dzia³alnoSæ wymagaj¹c¹ zezwolenia istnieje obowi¹zek opraco-
wania i wdro¿enia programu bezpieczeñstwa j¹drowego i ochrony
radiologicznej, zawieraj¹cego co najmniej opis urz¹dzeñ i procedur
maj¹cych na celu ochronê pracownika, ogó³u ludnoSci i Srodowiska
przed zagro¿eniem. W jednostce organizacyjnej wykonuj¹cej dzia-
³alnoSæ wymagaj¹c¹ zezwolenia wewnêtrzny nadzór nad przestrze-
ganiem wymagañ bezpieczeñstwa j¹drowego i ochrony radiologicz-
nej sprawuje osoba, która posiada uprawnienia inspektora ochrony
radiologicznej. Wymaganie takie nie dotyczy jednostki organizacyj-
nej wykonuj¹cej dzia³alnoSæ z aparatami rentgenowskimi do celów
weterynaryjnych pracuj¹cymi w systemie zdjêciowym oraz jednost-
ki organizacyjnej wykonuj¹cej dzia³alnoSæ z urz¹dzeniami rentge-
nowskimi przeznaczonymi do kontroli osób, przesy³ek i baga¿u (art.
7 prawa atomowego).
Zgodnie z art. 7a prawa atomowego, kierownik jednostki orga-
nizacyjnej zasiêga opinii inspektora ochrony radiologicznej na temat
badania i sprawdzania urz¹dzeñ ochronnych i przyrz¹dów pomiaro-
wych, obejmuj¹cej w szczególnoSci:
1) ocenê urz¹dzeñ maj¹cych wp³yw na ochronê radiologiczn¹
przed dopuszczeniem do ich stosowania,
150
2) dopuszczenie do stosowania nowych lub zmodyfikowanych
xróde³ promieniowania jonizuj¹cego, z punktu widzenia ochrony ra-
diologicznej,
3) czêstotliwoSæ sprawdzania skutecznoSci stosowanych Srod-
ków i technik ochrony przed promieniowaniem,
4) czêstotliwoSæ wzorcowania przyrz¹dów pomiarowych, spraw-
dzanie ich sprawnoSci i w³aSciwego u¿ytkowania.
W mySl przepisów art. 9 prawa atomowego, kierownik jednost-
ki organizacyjnej jest obowi¹zany zapewniæ wykonywanie dzia³al-
noSci zgodnie z zasad¹ optymalizacji, wymagaj¹c¹, aby przy roz-
s¹dnym uwzglêdnieniu czynników ekonomicznych i spo³ecznych
liczba nara¿onych pracowników i osób z ogó³u ludnoSci by³a jak
najmniejsza, a otrzymywane przez nich dawki promieniowania joni-
zuj¹cego by³y mo¿liwie ma³e. Kierownik jednostki organizacyjnej
jest te¿ obowi¹zany przeprowadziæ ocenê nara¿enia pracowników,
a je¿eli z analizy optymalizacyjnej wynika taka koniecznoSæ usta-
liæ dla nich dalsze ograniczenia nara¿enia, tak, ¿eby otrzymane
przez nich dawki promieniowania jonizuj¹cego by³y nie wy¿sze ni¿
ustalone dla nich ograniczniki dawek (limity u¿ytkowe dawek). Je-
¿eli ograniczniki dawek zostan¹ ustalone w zezwoleniu, to mo¿li-
woSæ ich przekroczenia podlega zg³oszeniu przez kierownika jed-
nostki organizacyjnej organowi, który wyda³ zezwolenie. Przez
ogranicznik dawki (limit u¿ytkowy dawki) nale¿y rozumieæ ograni-
czenie przewidywanych dawek indywidualnych, które mog¹ pocho-
dziæ od okreSlonego xród³a promieniowania jonizuj¹cego, uwzglêd-
nione podczas planowania ochrony radiologicznej w celach zwi¹za-
nych z optymalizacj¹ (art. 3 pkt 23 prawa atomowego).
Co to s¹ dawki graniczne promieniowania jonizuj¹cego?
Przez dawkê graniczn¹ rozumie siê wartoSæ dawki promieniowa-
nia jonizuj¹cego, wyra¿on¹ jako dawka skuteczna lub równowa¿na,
dla okreSlonych osób, pochodz¹c¹ od kontrolowanej dzia³alnoSci za-
wodowej, której nie wolno przekroczyæ. Dawka skuteczna (efektyw-
na) zaS to suma wa¿onych dawek równowa¿nych od zewnêtrzne-
go i wewnêtrznego napromienienia tkanek i narz¹dów, wyra¿ona od-
powiednim wzorem okreSlonym w za³¹czniku do powo³anej ustawy
151
Prawo atomowe. Natomiast dawka równowa¿na to dawka po-
ch³oniêta w tkance lub narz¹dzie, wa¿ona dla rodzaju i energii pro-
mieniowania jonizuj¹cego, wyra¿ona równie¿ wzorem okreSlonym
w za³¹czniku do powo³anej ustawy Prawo atomowe.
Dawki graniczne obejmuj¹ sumê dawek pochodz¹cych zarówno
od nara¿enia zewnêtrznego, jak i wewnêtrznego (art. 13 ust. 1 pra-
wa atomowego). Suma dawek promieniowania jonizuj¹cego dla pra-
cowników oraz ogó³u ludnoSci, pochodz¹cych od wszystkich rodza-
jów wykonywanej dzia³alnoSci ³¹cznie, nie mo¿e, z pewnymi wyj¹t-
kami, przekraczaæ dawek granicznych okreSlonych w przepisach
wydanych na podstawie art. 25 pkt 1 ustawy (art. 14 ust. 1 prawa
atomowego). Na podstawie tej delegacji ustawowej Rada Ministrów
wyda³a rozporz¹dzenie z dnia 18 stycznia 2005 r. w sprawie dawek
granicznych promieniowania jonizuj¹cego (DzU nr 20, poz. 168).
Przepisy tego rozporz¹dzenia wdra¿aj¹ postanowienia dyrektywy
96/29/Euratom z dnia 13 maja 1996 r. w sprawie podstawowych
norm bezpieczeñstwa dotycz¹cych ochrony zdrowia przed promie-
niowaniem jonizuj¹cym pracowników i ogó³u ludnoSci (DzUrz WE
L 159 z 29.06.1996).
Powy¿sze rozporz¹dzenie okreSla dawki graniczne promieniowa-
nia jonizuj¹cego, wskaxniki pozwalaj¹ce na wyznaczenie dawek sto-
sowane przy ocenie nara¿enia oraz sposób i czêstotliwoSæ dokony-
wania oceny nara¿enia w odniesieniu do pracowników oraz osób
z ogó³u ludnoSci.
Dla pracowników dawka graniczna, wyra¿ona jako dawka sku-
teczna (efektywna), wynosi 20 mSv (milisiwertów) w ci¹gu roku
kalendarzowego. Dawka ta mo¿e byæ w danym roku kalendarzo-
wym przekroczona do wartoSci 50 mSv, jednak pod warunkiem, ¿e
w ci¹gu kolejnych piêciu lat kalendarzowych jej sumaryczna war-
toSæ nie przekroczy 100 mSv. Natomiast dawka graniczna, wyra¿o-
na jako dawka równowa¿na, wynosi w ci¹gu roku kalendarzowego:
1) 150 mSv dla soczewek oczu,
2) 500 mSv dla skóry, jako wartoSæ Srednia dla dowolnej po-
wierzchni 1 cm2 napromienionej czêSci skóry,
3) 500 mSv dla d³oni, przedramion, stóp i podudzi.
152
Kobieta, od chwili zawiadomienia przez ni¹ kierownika jednost-
ki organizacyjnej o ci¹¿y, nie mo¿e byæ zatrudniona w warunkach
[ Pobierz całość w formacie PDF ]