[ Pobierz całość w formacie PDF ]

14
I Michael wyszedł, i wezwał wszystkich aniołów, mówiąc: 'Oddajcie cześć obrazowi Boga jak Pan Bóg
rozkazał.' I sam Michael oddał cześć jako pierwszy. Wtedy wezwał mnie i rzekł: 'Oddaj cześć obrazowi
Boga, Pana.' I ja odpowiedziałem: 'Nie mam (potrzeby) oddawać czci Adamowi.' I, ponieważ Michael
namawiał mnie do oddania czci, powiedziałem do niego: 'Dlaczego mnie namawiasz? Nie oddam
czci gorszemu i młodszemu bytowi (niż ja). Jestem od niego starszy w Kreacji, zanim on był stworzony
ja już byłem stworzony. To jest jego obowiązek oddać cześć mnie.
15
Kiedy aniołowie, którzy byli pode mną, usłyszeli to, odmówili oddania mu chci. I Michael powiedział:
'Oddajcie cześć obrazowi Boga, bo jeśli nie oddacie mu czci, Pan Bóg rozgniewa się na was.' I
powiedziałem: 'Jeśli On rozgniewa się na mnie, umieszczę moją siedzibę powyżej gwiazd nieba i będę
podobny Najwyższemu.'
16
I Bóg, Pan, rozgniewał się na mnie i wypędził mnie i moich aniołów z naszej chwały; i z twojego
powodu wydalono nas z naszych mieszkań do tego świata i zrzucono na ziemię. I natychmiast ogarnął
nas smutek, ponieważ zostaliśmy ograbieni z tak wielkiej chwały. I byliśmy zasmuceni, kiedy widzieliśmy
cię w takiej radości i luksusie. I podstępnie oszukałem twoją żonę i sprawiłem, że zostałeś wydalony
przez jej (czyn) z twojej radości i luksusu, tak jak ja zostałem wypędzony z mojej chwały.
17
Gdy Adam usłyszał Diabła, że to mówi, wykrzyknął i zapłakał, i powiedział: 'O Panie, mój Boże, moje
życie jest w twoich rękach. Odpędz
tego Przeciwnika daleko ode mnie, który chce zniszczyć moją
duszę, i daj mi jego chwałę, którą sam stracił.' I w tym momencie Diabeł znikł przed nim. Lecz Adam
wytrwał w swej pokucie, stojąc przez czterdzieści dni w wodzie Jordanu.
18
I Ewa rzekła do Adama: '%7łyj, mój panie, tobie przyznane jest życie, ponieważ nie popełniłeś ani
pierwszego, ani drugiego błędu. Ale ja zbłądziłam i zostałam sprowadzona na manowce, bo nie
zachowałam przykazania Bożego. I wypędz
mnie teraz ze światła twojego życia, i pójdę w stronę
zachodzącego słońca, i tam będę aż umrę.' I zaczęła iść w kierunku okolic zachodnich, i
lamentowała, i płakała gorzko, i głośno jęczała. I zbudowała tam szałas, podczas gdy w łonie miała
trzymiesięcznego potomka. (...)
MBS "MBS" [ Pobierz całość w formacie PDF ]