[ Pobierz całość w formacie PDF ]
do, diris rezigne la çagrenita virino kaj taûzis unu el la be-
laj rozoj. Ree tiu subtila tremo çirkaû la nazaloj, kiu je ÿi mal-
kaÿis koleron. Edgar restis staranta, kvazaû tio ne koncernas
lin, rigardis en la nenion, atendis ¸is kiam ili iris, kaj poste ek-
sekvis ilin. La barono faris ankoraû unu lastan provon: Ho-
diaû estas tenis-turniro, çu vi jam iam vidis tian? Edgar nur
40
BRULANTA SEKRETO
eLIBRO
alrigardis lin malestime. Li ne plu respondis al li, nur kurbi-
gis la lipojn, kvazaû li volus fajfi. Tio estis lia respondo. Lia
malamo malkaÿe montris la dentojn.
Kiel inkubo pezis nun lia maldezirata çeesto sur la du aliaj.
Tiamaniere malliberuloj iras post la gardisto, kun kaÿe pug-
nigitaj manoj. Verdire la infano faris nenion kaj tamen en çiu
minuto esti¸is pli netolerebla al ili pro siaj subatendaj rigar-
doj, kiuj estis malseketaj de retenitaj larmoj, pro sia incitita
malbonhumoro, kiu forgrumblis çiajn alproksimi¸-provojn.
Iru antaûe, la patrino diris furioze, tedita de lia daûra sub-
aûskultado. Ne dancu çiam malantaû miaj piedoj, ¸i nervo-
zigas min! Edgar obeis, sed çiam post kelkaj paÿoj li turnis
sin, haltis atende, kiam ili postrestis, rondiris çirkaû ili per sia
rigardo mefistofele kiel nigra pudelo kaj enteksis ilin en faj-
ran reton de malamo, en kiu ili sentis sin neeviteble kaptitaj.
Lia malica silentado ruinigis kiel acido ilian bonan humo-
ron, lia rigardo amarigis al ili la konversacion. La barono ne
plu riskis eç unu varban vorton; kolere li sentis, ke tiu virino
ree forglitis de li, ke ÿia pene instigita pasieco nun malvar-
meti¸is pro timo antaû tiu ¸ena antipatia infano. Ree kaj ree
ili provis paroli, ree kaj ree ilia konversacio abrupte fini¸is.
Fine çiuj tri iris silente sur la vojo, aûdis nur la arbojn, kiuj
flustre frapis unuj kontraû la aliaj, kaj sian propran malgajan
paÿon. La infano estis strangolinta ilian interparolon.
Nun en çiuj tri estis tiu incitita malamikeco. Volupte sen-
tis la perfidita infano, kiel ilia furiozo vane amasi¸is kontraû
lia malestimata ekzistado. Per moke palpebra rigardo li tuÿe-
tis jen kaj jen la streçan viza¸on de la barono. Li vidis, kiel tiu
grince formis insultvortojn inter la dentoj kaj devis reteni sin
por ne elkraçi ilin kontraû li; samtempe li ekkonis en diabla
41
BRULANTA SEKRETO
eLIBRO
¸ojo la ekan koleron de sia patrino, kaj ke ambaû nur sopir-
deziris kaûzon, por îeti sin sur lin, forÿovi lin aû fari lin mal-
¸ena. Sed li ne ofertis iun ÿancon; lia malamo estis antaûka-
kulita en longaj horoj kaj ne montris iujn malfortajn flankojn.
Ni iru reen, diris subite la patrino. xi sentis, ke ÿi ne povas
pli longe reteni sin, ke ÿi devus fari ion, almenaû ekkrii sub tiu
torturo. Kiel doma¸e, diris Edgar trankvile, estas tiel bele.
Ambaû sentis, ke la infano mokas ilin. Sed ili ne riskis ion
diri; en du tagoj tiu tirano ja mirige lernis regi sin. Neniu mo-
veto en la viza¸o malkaÿis la trançan ironion. Senvorte ili re-
iris la longan vojon hejmen. En ÿi la eksciti¸o ankoraû post-
flagris, kiam ili ambaû nun estis solaj en la çambro. Kolere ÿi
forîetis la sunombrelon kaj siajn gantojn. Edgar tuj eksciis, ke
ÿiaj nervoj estis ekscititaj kaj postulis malÿargon, sed li celis
eksplodon kaj intence restis en la çambro, por inciti ÿin. xi iris
tien kaj reen, denove eksidis, ÿiaj fingroj tamburis sur la tablo,
poste ÿi ree suprensaltis. Kiel taûzita vi estas, kiel malpura vi
aspektas! Estas skandalo antaû la homoj. Çu vi ne hontas en
via a¸o? Sen vorto de kontraûparolo la infano iris kaj kom-
bis sin. Tiu silentado, kun la tremo de moko sur la lipoj, fu-
riozigis ÿin. Prefere ÿi estus bateginta lin. Iru en vian çam-
bron, ÿi alkriis lin. xi ne plu povis toleri lian çeeston. Edgar
ridetis kaj eliris.
Kiel ili ambaû nun tremis pro li; kiel ili, la barono kaj ÿi, ti-
mis çiun horon de kunesto, timis la senkompate rigoran firm-
tenon de liaj okuloj! Ju pli malagrablaj ili sentis sin, en des pli
sata bonfarto brilis lia rigardo, des pli aroga fari¸is lia ¸ojo.
Edgar torturis nun la sendefendajn kun la tuta preskaû bes-
ta krueleco de infanoj. La barono kapablis ankoraû regi sian
koleron, çar pensante nur pri sia celo li çiam esperis iel
42
BRULANTA SEKRETO
eLIBRO
superruzi la bubon. Sed la patrino çiam denove perdis la
memregon. Por ÿi estis malÿar¸o, kiam ÿi povis alkrii lin. Ne
ludu per la forko! ÿi bruske mallaûdis lin çetable. Vi estas
maledukita junulaço; vi ankoraû ne meritas, sidi inter plen-
kreskuloj. Edgar çiam nur ridetis, ridetis, tenante la kapon
iom flanken. Li sciis, ke tiu kriado estis malespero, kaj sentis
fieron, ke ili tiel malkaÿis sin. Li havis nun tute trankvilan ri-
gardon, kvazaû kuracistan. Antaûe li eble estis malica, por
çagreni ÿin, sed en malamo oni lernas multon kaj rapide. Nun
li nur silentis, silentadis, ¸is kiam ili komencis krii sub la pre-
mo de lia silentado.
Lia patrino ne plu povis toleri tion. Kiam ili nun ekstaris
post la man¸o kaj Edgar denove volis sekvi ilin kun tiu natura
fideleco, ÿi forgesis çian indulgon. En subita erupcio ÿi el-
kraçis la veron. Torturita de lia daûra çeesto, ÿi ribelis kiel çe-
valo turmentita de muÿoj. Kial vi çiam postkuras min kiel
trijara infano? Mi ne volas havi vin çiam proksime! Infanoj ne
estu kun plenkreskuloj! Notu tion! Do okupu vin iel pri vi
mem dum unu horo! Legu ion aû faru, kion vi volas. Lasu min
trankvila! Vi faras min nervoza per via ÿtelirado, via naûza
malgajeco.
Fine li estis eltirinta ¸in de ÿi, la konfeson! Edgar ridetis,
dum la barono kaj ÿi nun ÿajnis esti embarasitaj. xi turnis sin
kaj volis foriri, furioza pri si mem, ke ÿi konfesis sian mal-
plaçon al la infano. Sed Edgar nur diris senpasie: Patro ne
volas, ke mi iru çi tie sola. Patro igis min promesi, ke mi ne
estos malsingarda kaj ke mi restos kun vi.
Li emfazis la vorton Patro, çar li jam antaûe rimarkis, ke
¸i kaûzis certan paralizan efikon al ili. Ankaû lia patro do estis
envolvita en tiu arda sekreto. Patro certe havis iun sekretan
43
BRULANTA SEKRETO
eLIBRO
[ Pobierz całość w formacie PDF ]